Het is geen alledaagse methode om mensen een opstapje te geven naar een vaste baan: banden verwisselen. Wel echt iets voor mannen met spieren. Geen probleem: voor vrouwen zijn er vergelijkbare projecten in de zorg en de horeca.

Bij binnenkomst in de Kwikfit in Voorburg ruikt het zoals een garage hoort te ruiken. Naar olie en banden. Uit een groepje Kwikfitters klinkt gejoel als Richard Csorba (50) binnenkomt. Hij heeft er eerder deze maand de opleiding ‘Bandenexpert’ succesvol afgerond met een certificaat.

Ritme
De hartelijke ontvangst door zijn ‘voormalige collega’s’ doet hem zichtbaar goed. Contacten met anderen, een ritme hebben, het zijn wellicht wel net zulke belangrijke elementen van het hebben van een baan als het salaris. Net als werkzoekenden uit Zoetermeer, Wassenaar en Voorschoten is Leidschendam-Voorburger Csorba een van de ‘matches’ met de bandenbranche.

Ook al heeft Csorba die vaste baan nog niet sinds de uitreiking van het certificaat eerder deze maand, het gaat hem er zeker bij helpen, zegt Rabia Alibux. Zij is projectleider bij de gemeente Leidschendam-Voorburg om werkzoekenden en werkgevers in de autobranche bij elkaar te brengen. Nadat er eind 2012 mee is begonnen, hebben uit de verschillende opleidingsperioden vijf mensen een vaste baan gekregen bij Kwikfit. Maar ook Profile Tyrecenter in Nootdorp en in Rijswijk doen mee. Allemaal om mensen een springplank te geven naar een nieuwe baan.

Bandenexpert
Ook bij Csorba kwam niet meteen het idee om op zich te laten omscholen tot bandenwisselaar. ,,Tsja, bandenexpert?! Maar ik sprong meteen op omdat ik alles wel wilde proberen”, zegt Csorba. ,,Ik kom uit de bouw, maar op een gegeven moment pak je alles aan. Ik ben hartstikke trots op het certificaat. Het is het enige diploma dat ik heb. Ik heb niet eens een zwemdiploma. Dit doet je goed. Zo’n opleiding en diploma geven je echt een krachtbron waaruit je kan putten. Nu ik het certificaat in handen heb kan ik gaan solliciteren. Dat hoeft niet alleen bij een bandencentrum te zijn, dat kan ook bij een sloperij. Overal waar ze met banden te maken hebben.”

Oppepper
Csorba kon die oppepper, zoals hij het noemt, goed gebruiken. Niet alleen de crisis in de bouwsector velde de vijftiger. Erger was een aandoening waardoor hij opeens niet meer kon lopen. ,,Voordat ze er achter waren dat er geen bloed meer naar mijn heup ging, was ik alweer een tijd verder. In totaal heb ik drie jaar thuis gezeten.”

Vechten tegen de lusteloosheid werd steeds moeilijker. ,,Je gaat je niet meer dagelijks scheren. Niemand zit op je te wachten. Het is natuurlijk geen goed voorbeeld voor je kinderen.”

Met zijn nieuwe specialisatie, die extra nodig is tijdens de piekperioden van de winter- naar zomerbandenwissel en andersom, is ook zijn dagelijkse ritme veranderd. ,,Ik moet me nu wel elke dag scheren, want je kan op elk moment worden opgeroepen om ergens te komen praten. Je moet telefonisch goed bereikbaar zijn. Ritme hebben met opstaan en niet te laat in bed, want je moet de volgende dag fris op.”

Zin
Nadine Stemerdink, wethouder Werk&Inkomen van Leidschendam-Voorburg, hoort het verhaal geamuseerd aan. ,,Dit is precies waar het om gaat”, zegt ze. ,,Werken geeft mensen weer zin in het leven. Wat is er nou leuker dan op een verjaardag enthousiast te kunnen vertellen over het werk dat je doet? Werken is veel meer dan geld verdienen.”

Ze heeft er dan ook totaal geen moeite mee dat het in de laatste opleiding om ‘maar 15 deelnemers’ gaat. ,,Dat lijkt misschien een druppel op een gloeiende plaat. Maar als mensen weer zin hebben in het leven dan ben ik al blij als we één iemand kunnen helpen. We gaan natuurlijk voor meer en dat lukt ook.”

Intensief
Natuurlijk kan zij Csorba en de andere betrokkenen geen garantie geven op een baan. ,,Maar je weet dat je met zo’n certificaat wel veel meer kans maakt. Daarom zijn mijn collega’s en ik ook zo ontzettend blij met alle werkgevers die hier aan meewerken. Die mensen zo’n kans willen geven. Want die werkgevers hebben wij nog altijd nodig. Grote en kleine ondernemers. En ik besef dat het voor hen intensief is, zo’n begeleiding. We zijn er ook wel achtergekomen dat iemand echt gemotiveerd moet zijn om mee te kunnen doen. Mijn overtuiging is dat iedereen wil werken, maar je moet wel kijken wat bij je past.”

Voor vrouwen is het bandenproject minder geschikt. ,,Ze hebben het wel geprobeerd, maar moesten toch afhaken,” zegt Alibux. ,,Het was fysiek te zwaar. Maar voor hen zijn er hele mooie andere projecten in de zorg en de horeca.”

Bron: AD